- qalac
- <rus. калач> Kömbə (çörək). Dişləri tutmadı yavan qalacı; Çünki həm bərk idi və həm də acı. Ə. Q..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Калачи — Село, ныне не существует Калачи † укр. Калачi крымскотат. Büyük Qalaç Страна … Википедия
Тогай-Калач — Село, ныне не существует Тогай Калач † укр. Тогай Калач крымскотат. Toğay Qalaç Страна … Википедия
təll — (Cəlilabad) dağ. – Bir təllün üsdünnən keçəndə gördi bir qalaçə var … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kömbə — 1. sif. İri, girdə, qalın çörək; qalac. Qoca qarağacın köhnə qabığı quru kömbə çörəyə oxşayırdı. . M. C.. <Aslan:> Düşərgədə hər beş adama gündə bir kömbə köhnə . . çörək verirdilər. S. Vəliyev. 2. is. Küt getmiş xəmirdən kül üzərində… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti